Czym jest symulacja
Symulacja medyczna jest techniką nauczania, która umożliwia uczącym się nabycie umiejętności, kompetencji i wiedzy poprzez uczestniczenie w sytuacjach spotykanych w życiu codziennym.
Odgrywanie ról i analiza przypadku są najczęściej wykorzystywanymi w nauczaniu technikami symulacji. Są to metody, które umożliwiają rozwiązywanie problemów w warunkach rzeczywistych oraz omówienie postępowania zaraz po zakończeniu ćwiczenia. Wymagają one posiadania przez nauczających wcześniejszego praktycznego doświadczenia w przedmiocie.
Jedną z najważniejszych wartości symulacji jest wykorzystanie potencjału i emocjonalnego zaangażowania uczących oraz możliwość poznania przypadku.
- rozwój złożonych umiejętności poznawczych takich jak podejmowanie właściwych decyzji czy ocena sytuacji,
- pozytywny wpływ na wartości, przekonania i postawy uczącego się,
- zrozumienie potrzeb drugiej osoby,
- poprawa umiejętności interpersonalnych,
- pozbycia się negatywnych postaw i zachowań.
- poznanie własnych możliwości i ograniczeń,
- aktywny udział uczestników w procesie nauczania (uczący się nie są pasywnymi odbiorcami informacji),
- możliwość doświadczenia skutków własnych błędów,
- natychmiastowa informacja zwrotna do uczącego się, wzmacniająca jego zaangażowanie.
Symulacja znajduje zastosowanie na wszystkich etapach kształcenia, w praktycznie wszystkich dziedzinach medycyny. Poza anestezjologią i intensywną terapią – pionierskimi obszarami symulacji – jest ona również wykorzystywana w chirurgii, ginekologii, kardiologii inwazyjnej, medycynie ratunkowej, neonatologii czy geriatrii.
Ta forma nauczania ma zastosowanie już od pierwszych lat edukacji medycznej, zaczynając od zajęć z pierwszej pomocy do doskonalenia wysokospecjalistycznych umiejętności doświadczonych lekarzy.